ΜΠΟΥΡΔΕΛΙΑΡΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Νοέμβριος του 1963 δολοφονείται ο πρόεδρος της Αμερικής Τζών Κένεντυ. Ένας από τους δολοφόνους του(;) είναι ο πρώην πεζοναύτης Λη Χάρβεϋ Όσβαλντ (1939), ένα κοπρόσκυλο. Δύο ημέρες μετά κάποιος Τζάκ Ρούμπυ (1911), ιδιοκτήτης ναϊτ- κλάμπ στο Ντάλας του Τέξας σκοτώνει τον Όσβαλντ, σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση (!), ενώ τον μεταφέρουν μπάτσοι. Γίνονται αυτά τα πράγματα; Έγιναν και όχι σε σενάριο ταινίας.

Καταδικάζεται σε θάνατο ο Ρούμπυ, μάλιστα στην ηλεκτρική καρέκλα. Τον Απρίλιο του 1966 ακυρώνεται η θανατική ποινή διότι, λέει, ο Ρούμπυ, ο δολοφόνος του δολοφόνου του Κένεντυ, δεν στέκει στα καλά του. Πεθαίνει από καρκίνο τον Ιανουάριο του 1967 κι έτσι ψάξε βρες ποιος,ποιοι και γιατί έδωσαν εντολή να σκοτώσουν τον Κένεντυ. Για πολλούς είναι σίγουρο ότι ο Ρούμπυ «ποτίστηκε» με καρκινογόνα κύτταρα για να πάει μία ώρα αρχύτερα.

Ποιο είναι το θέμα; Ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Νόρμαν Μαίηλερ, με το δαιμόνιο της δημοσιογραφίας μέσα του. Αυτός είναι το θέμα. Έκανε τη βιογραφία του Όσβαλντ ο προκλητικός εβραίος Norman Kingsley Mailer που παντρεύτηκε 6 φορές και έκανε οκτώ παιδιά. Να, ένα πρόσωπο που έχει ψωμί, σκέφτηκε ο Μαίηλερ, λέω για το χαμένο κορμί, τον Χάρβεϋ Όσβαλντ.

Ο Νόρμαν Μαίηλερ έγραψε και τη βιογραφία της Μέρυλιν Μονρώ και υποστηρίζει πώς την φάγανε πράκτορες της CIA και του FBI.

Μία ζωή παρέα με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά ο Μαίηλερ, τεράστια φυσιογνωμία στην Αμερική, παγκόσμια αναγνωρισμένος συγγραφέας. Μπουρδελιάρικη προσωπική ζωή, Δώσε του αιδοίο και πάρε του τη ψυχή. Μεγάλη η αδυναμία του, και τα έδινε όλα, ειδικά για νεαρές γυναίκες, ακόμα και στα γεράματά του (φώτο). Δική του κουβέντα: «Δεν υπάρχει καμία «ασφάλεια» στο γαμήσι, και ποτέ δεν θα υπάρξει».

Σπούδασε αεροναυπηγική στο Χάρβαρντ ο Norman Mailer. Έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα στα 18. Δεν ήταν λαμόγιο. όπως κάποιοι άλλοι σπουδαίοι λογοτέχνες, καλλιτέχνες, που έπεφταν στον πειρασμό να υπηρετήσουν την εξουσία, να λαμογιάρουν ακόμα και με ισχυρούς με χρονολογία λήξεως. Γεννήθηκε για τη δουλειά που έκανε Ιανουάριο του 1923 και πέθανε το 2007, σα σήμερα 10 Νοεμβρίου. Κάποια συνάδελφός του, που τον γνώριζε από μικρό είχε πει γι' αυτόν: “Ήθελε να γράψει, όμως το σκεφτόταν, γιατί όλα τα είχαν γράψει ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι”. Φοβερά πράγματα. Δηλαδή; Ο άνθρωπος ήθελε μ' αυτό που θα καταπιαστεί να γίνει κάτι, όχι να χαθεί στο σωρό. Τελικά, τα κατάφερε, πλέει στον αφρό.