Ένα εκλογικό σώμα που ψηφίζει με την κοιλιά και όχι με το μυαλό, συνήθως βγάζει περιττώματα…

Η προεκλογική περίοδος έχει ξεκινήσει. Συγκεντρώσεις, συνέδρια και δε συμμαζεύεται. Να γίνεται ντόρος, να ξυπνήσει ο ψηφοφόρος. Στη Σαλονίκη ο Πρωθπουργός διότι οι Πρέσπες κοστίζουν και τα γριβάδια της λίμνης έχουν τη γεύση της λάσπης. Έπαιξε δυνατά με Κοτζαμάνη, αλλά ο Λαμπράκης έτρεχε σε μαραθωνίους ειρήνης, όχι Μνημονίων.

Το δυνατό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα επιδόματα: εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν και έχει ο Θεός, Τσίπρας ισχυρός, αριστερά αθάνατη, ελέησον ημάς.
Στην Κουμουνδούρου το πρόβλημά τους είναι η χαμηλή συσπείρωση των ψηφοφόρων του 2015. Τους έχασε οριστικά; Δύσκολο να αποφανθεί κανείς τελεσίδικα.
Θα παλέψουν είναι βέβαιο και θα παίξουν πολύ με την “ταπεινή καταγωγή” του Πρωθυπουργού σε σύγκριση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το είδαμε και στη Βουλή:” εγώ δεν έχω σπουδάσει στα καλά Πανεπιστήμια”, “δε λέω το Κολούμπια, Κολόμπια αλλά καταλαβαίνω αγγλικά”, “μένω στην Κυψέλη σε νοίκι” για γόνους και κληρονόμους έκανε λόγο χθες.
Η ταύτιση του μέσου πολίτη είναι πολύ πιο εύκολη με τον κύριο Τσίπρα παρά ασφαλώς με τον πορφυρογέννητο κύριο Μητσοτάκη.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έριξε κι αυτός το εφάπαξ επίδομα για τα παιδιά που θα φέρουν στον κόσμο οι νέες οικογένειες.
Το διχίλιαρο δε φτάνει βέβαια, ούτε αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο πολιτικής αύξησης των γεννήσεων, αλλά κάτι έπρεπε να δώσει και αυτός.
Αν λειτουργήσει ως κίνητρο για να γίνει κάποιος γονιός είναι μάλλον άσχημα τα πράγματα.
Γιατί η μητρότητα και η πατρότητα αποτελούν αποφάσεις ζωής: αν είναι για το επίδομα θα φουλάρουμε σε τρίδυμα εξωσωματικής. Ακόμη καλύτερα τετράδυμα, μόνο στα χαρτιά.
Αστειότητες: η δημιουργία οικογένειας είναι απείρως πιο σύνθετη κατάσταση και δεν έχει να κάνει μόνο με το οικονομικό.
Μες την κρίση άνθρωποι με περιοριμένα εισοδήματα μεγαλώνουν δύο και τρία παιδιά, ενώ άνετοι οικονομικά ζορίζονται και με το ένα..
Με αυτές τις σκέψεις προκύπτει το ερώτημα: σε ποιους τελικά απευθύνονται και οι δύο;
Προφανώς στο μοντέλο του ψηφοφόρου λιγούρη, που ψηφίζει με τη γαστέρα, τρώγοντας επιδόματα.
Κοινωνικό μέρισμα, επίδομα τέκνων, πριμ γέννησης παιδιού, ίσως και βαρέα για τη διαδικασία της τεκνοποίησης.
Ναι, σωστά καταλάβατε: μας έχουν σε τεράστια εκτίμηση όλοι τους. Θεωρούν πως αν πετάξουν ψιχουλάκια στον λαουτζίκο θα βρει τον δρόμο για την κάλπη.
Ένα εκλογικό σώμα που ψηφίζει με την κοιλιά και όχι με το μυαλό, συνήθως βγάζει περιττώματα…