Ας το παραδεχτούμε, είναι ένα πτώμα σε αποσύνθεση μέσα
στη θάλασσα. Πότε πέθανε; Από γεννησιμιού του!
Δεν θέλαμε όμως να το παραδεχτούμε και συνεχίζαμε να το κρατάμε διασωληνωμένο και να ελπίζουμε και να ξοδεύουμε!
Τώρα όμως ...βρώμισε!
Περιμένει απλά τον ιατροδικαστή για την ταυτοποίηση και το νεκροθάφτη!
Ναι, για λιμάνι ξεκίνησε, αλλά μπάζα στην άκρη του πελάγου κατέληξε!
Δεν πειράζει που ξοδεύτηκαν τζάμπα τόσα λεφτά, έτσι κι αλλιώς τα λεφτά μέσο συναλλαγής είναι, κάπου….. αλλού κατέληξαν.
Πειράζει όμως που ξοδεύτηκαν τζάμπα τόσα όνειρα ρομαντικά και …αναπτυξιακά.
Το έργο δεν έγινε ποτέ, και το πτώμα του μολύνει τους αιγαιοπελαγίτικους ορίζοντες και τις ψυχές μας!
Τι έφταιξε;
Έφταιξε ότι δεν ήταν σωστή η μελέτη;
Ας δούμε λοιπόν τι είναι, ή τι πρέπει να είναι η μελέτη:
Ας δούμε πρώτα με απλά λόγια, τι είναι ένα λιμάνι.
Ένα λιμάνι, είναι ένα σπίτι, για τα καράβια!
Για να μπαίνουν μέσα να προφυλάσσονται από τους καιρούς και να επιτελούν τις λειτουργίες τους.
Όλοι ξέρουμε ότι ένα σύγχρονο σπίτι ανθρώπων, έχει θεμέλια, σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα, στέγη, κτισίματα και μετά εγκαταστάσεις υδραυλικές, ηλεκτρικές, μηχανολογικές, έπιπλα, μπιχλιμπίδια………
Ακριβώς όπως ένα λιμάνι!
Το λιμάνι που θεωρείται μια βαριά κατασκευή, έχει ειδική θεμελίωση στο βυθό φτιαγμένη από κατάλληλα αδρανή υλικά (πέτρες λατομείου) ώστε να μην παθαίνει καθίζηση, έχει σκελετό από ειδικά, υψηλής ποιότητας διαβαθμισμένα ορυκτά υλικά (λιθορριπή), κατάλληλα τοποθετημένα σύμφωνα με τη μελέτη, ώστε να όλα μαζί να αποτελούν το αντίστοιχο του σκελετού από οπλισμένο σκυρόδεμα, που έχουν τα σπίτια των ανθρώπων.
Όμως ένα λιμάνι, έχει διαρκή δυναμική καταπόνηση από το θαλάσσιο κύμα μικρό ή μεγάλο και το βάρος του!
Αν η θεμελίωση δεν είναι σωστή, ή αν ο σκελετός του λιμανιού δεν είναι κατασκευασμένος με τα κατάλληλα υλικά, σωστά τοποθετημένα, το τέλος του λιμανιού είναι προδιαγραμμένο.
Και δεν χρειάζονται ακραία καιρικά φαινόμενα για να καταρρεύσει, αρκεί η μέτρια καθημερινή δράση της θάλασσας και η βαρύτητα!
Όταν υποχωρήσει ή καταρρεύσει μέρος του σκελετού, μετά η ολοκληρωτική κατάρρευση είναι ραγδαία!
Η κατάρρευση του σκελετού συμπαρασύρει και την ανωδομή του λιμανιού, δηλαδή τοιχεία, επιστρώσεις, κρηπιδώματα και τις άλλες εγκαταστάσεις.
Στη περίπτωση του λιμανιού στο Κυμάσι, υπήρξαν επαναλαμβανόμενες φάσεις κατάρρευσης.
Το Νοέμβρη 2011, το Φλεβάρη 2015 και το Φλεβάρη 2019.
Τι μπορεί να έφταιξε; Όχι πάντως ο καιρός!
Έφταιξε ίσως, ο κακός σχεδιασμός της μελέτης, δηλαδή λάθος διαστάσεις, λάθος προσανατολισμός, λάθος θέση, λάθος υλικά , λάθος διάταξη των υλικών….
Έφταιξε ίσως ότι, παρά το γεγονός ότι η μελέτη ήταν σωστή, στην κατασκευή δεν εφαρμόστηκε σωστά η μελέτη αυτή.
Έφταιξε ότι, τα υλικά κατασκευής που χρησιμοποιήθηκαν δεν ήταν δόκιμα, δηλαδή δεν ήταν σύμφωνα με τις προδιαγραφές τις μελέτης!
Έφταιξε ότι δεν έγινε σωστή τοποθέτηση των υλικών!
Έφταιξαν ίσως όλα μαζί, ή κάποια από τα παραπάνω.
Όμως η μελέτη υπάρχει και μπορεί και τώρα να ελεγχθεί. Και τα υλικά υπάρχουν ως ερείπια πλέον, αλλά μπορεί να ελεγχθούν.
Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να ελεγχθούν!
Υπάρχει κατάρρευση, υπάρχει πτώμα!
Υπάρχει όμως κάτι, που δεν χρειάζεται να ελεγχθεί για να διαπιστωθεί!
Είναι θέμα λογικής και συνείδησης!
Όταν κτίζεις ένα σπίτι, πρώτα τελειώνεις όλη την κατασκευή του σκελετού, βάζεις και τη στέγη και μετά όλα τα άλλα.
Πως είναι δυνατόν, να μην ολοκληρώνεις καταρχήν όλο το εξωτερικό λιμάνι που λες ότι προβλέπει η μελέτη, δηλαδή τον θωρακισμένο σκελετό, αλλά να κατασκευάζεις τμηματικά «λειτουργικά ολοκληρωμένες» τάχα φάσεις, σε ένα λιμάνι μέσα στο μάτι του βοριά, χωρίς να φοβάσαι, ότι οποιοσδήποτε καιρός μπορεί ανά πάσα στιγμή να το καταστρέψει;
Δεν θα έπρεπε να διατεθούν σε πρώτη φάση όλα τα λεφτά που χρειάζονταν και πράγματι υπήρχαν, για να ολοκληρωθεί όλος ο σκελετός του λιμανιού στις διαστάσεις και το σχήμα που προβλέπει η μελέτη, δηλαδή να ολοκληρωθεί αυτό που ονομάζουμε εξωτερικά έργα του λιμανιού και είναι η θεμελίωση και οι λιθορριπές (φυσικοί ογκόλιθοι) με τη θωράκισή τους;
Και αν δεν σου μένουν λεφτά για να συνεχίσεις τα εσωτερικά έργα, δεν πειράζει!
Να το αφήσεις όπως είναι να «φάει» και ένα δύο χειμώνες ή όσους χρειάζεται μέχρι να βρείς τα λεφτά και να δεις εν τω μεταξύ πως θα πάει και που πιθανόν χρειάζονται ενισχύσεις!
Και σε δεύτερη φάση και τρίτη και τέταρτη αν χρειαστεί, να ολοκληρώνεις ανάλογα και με τα λεφτά που μπορείς να διαθέσεις, με ασφάλεια πλέον μέσα στα ήρεμα προστατευμένα νερά του λιμανιού ,κρηπιδώματα, τοιχία, ανωδομές, επιστρώσεις, δέστρες , ράμπες, εγκαταστάσεις, τα πάντα όλα!
Γιατί στο λιμάνι Κύμης, από τη δεκαετία του ’80 ακόμη, τα κάνανε έτσι;
Εκεί, κατασκευάστηκε ολόκληρο το εξωτερικό λιμάνι και αφέθηκαν για αργότερα οι εσωτερικές εργασίες, αφού δεν υπήρχαν ποτέ όλα τα λεφτά!
Εκεί όπως με έχει πληροφορήσει ο ίδιος, επιβλέπων μηχανικός ήταν ο νεαρός τότε Μάρκου, που επέμενε και επιμελήθηκε αυτή την κατασκευή!
Μέσα στο μάτι του βοριά, αλλά ποτέ δεν κατέρρευσε και δεν θα καταρρεύσει αν συντηρείται σωστά.
Δεν υπήρχε βέβαια και η αυτοδιοίκηση με τους κάθε είδους παράγοντες, που να θέλουνε κάθε φορά λειτουργικά ολοκληρωμένες όπως-όπως φάσεις, για εκλογική χρήση!
Το λιμάνι στο Κυμάσι δεν παίρνει γιατριά! Χρειάζεται αν όχι ολοκληρωτική καθαίρεση, έναν γενναίο ακρωτηριασμό και μετά από την αρχή!
Φταίνε όλοι όσοι εμπλέκονται.
Κυρίως όμως φταίνε, αυτοί που είχαν την ευθύνη κατασκευής του έργου, δηλαδή ο εργολάβος και η επίβλεψη.
Το έργο είναι «εσωτερικά» κακότεχνο και αυτό το αποκάλυπταν κάθε φορά οι ζημιές του.
Υπάρχουν φωτογραφίες από όλες τις περιπτώσεις, όποιος έχει σχετική γνώση μπορεί να καταλάβει!
Ο εργολάβος με τη μεγάλη 50% απαγορευτική για το έργο έκπτωση, έπρεπε κάπως να μετριάσει τη χασούρα.
Δεν μπορούσε να το κάνει στις ανωδομές και στα κρηπιδώματα γιατί αυτά είναι πάνω από το νερό , εμφανή και ανά πάσα στιγμή επιμετρήσιμα και ποιοτικά ελέγξιμα.
Το έκανε ίσως, αλλά μένει να αποδειχτεί, στο βυθισμένο σκελετό χρησιμοποιώντας κατώτερης ποιότητας φθηνά υλικά.
Πάντως το λιμάνι κατάρρευσε και όταν κάποιος έχει φάει μια σφαίρα και πέθανε, είναι περιττό να τον εξετάζουμε αν έπασχε και από αμυγδαλίτιδα!
Η επίβλεψη του έργου ήταν πάντα, ....διακριτικά παρούσα!
Η Επιτροπή Παραλαβής, παρέλαβε ένα νεκρό έτοιμο για το αποτεφρωτήριο!
Την ουσιαστική «παραλαβή» την είχε κάνει προηγουμένως η ίδια η θάλασσα!
Επίμονα αποκάλυπτε την κακοτεχνία!
Αλλά η θάλασσα δεν βάζει ...υπογραφές σε πρωτόκολλα προσωρινής και οριστικής παραλαβής!
Δυστυχώς η Εύβοια, όπως πάει η κατάσταση, με αυτή την τεχνική και πολιτική στελέχωση θα γεμίσει «πτώματα» έργων.
Όσοι έχουν μάτια, τα βλέπουν, από τώρα!
Μόνο οι αρμόδιοι υπεύθυνοι δεν βλέπουν και δεν ασχολούνται με τίποτα!
Αυτά πρός γνώση και ...συμμόρφωση!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου