ΠΛΑΤΑΝΑ Αν υπήρχε ο στοιχειώδης έλεγχος και η συντήρηση, το έργο δεν θα είχε πάθει απολύτως τίποτα

Το τμήμα του παράκτιου δρόμου Στόμιο Οξυλίθου- Πλατάνα, το οποίο τις τελευταίες μέρες κατέρρευσε ολοκληρωτικά, έχει κατασκευασθεί την δεκαετία του 1990, με μελέτη και υπό την επίβλεψη της τότε ΔΕΚΕ Λαμίας! Την ευθύνη όμως συντήρησης του δρόμου, είχε πάντα η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Εύβοιας!

του ειδικού συνεργάτη μας

Ο παραθαλάσσιος αυτός δρόμος, έχρηζε ιδιαίτερης φροντίδας παρακολούθησης και συντήρησης, ακριβώς για το γεγονός ότι ήταν σε επαφή με τη θάλασσα. Κάτι που τα τελευταία κρίσιμα χρόνια, δεν έγινε.

Η δράση της θάλασσας σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν είναι ο καταστροφικός συνδυασμός ισχυρών δυναμικών πιέσεων (κύμα), άνωσης και βεβαίως κακού σχεδιασμού και πλημμελούς κατασκευής, που μπορεί να προκαλέσει την μετατόπιση και κατάρρευση στοιχείων έργων που βρίσκονται εξ΄ολοκλήρου μέσα στο νερό, όπως δηλαδή μπορεί να συμβεί στα λιμάνια.

Στις κατασκευές αυτές κατά μήκος της ακτής, δηλαδή στα τοιχία που αντιστηρίζουν την στεριά και προστατεύουν τις όπισθεν υποδομές από την διαβρωτική δράση της θάλασσας, ο μηχανισμός φθοράς είναι εντελώς διαφορετικός και πολύ ‘’ήπιος»! Η θάλασσα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους εκτελεί μία παλινδρομική κίνηση (μπρός-πίσω) στη βάση του τοιχίου.

Στην παλινδρομική αυτή κίνηση, η θάλασσα παρασύρει με μικρότερη ή μεγαλύτερη ταχύτητα, ανάλογα με την ένταση του κυματισμού, μπρός πίσω, την κοντινή άμμο με την οποία χτυπάει με μικρή μεν ορμή, αλλά σε μια αιώνια επαναλαμβανόμενη κίνηση μεγάλης συχνότητας, τα χαμηλότερα τμήματα του τοιχίου.

Ένα είδος διαρκούς αμμοβολής, σμιλεύει και φθείρει το σκυρόδεμα! Η δράση αυτή, ασκείται στο μπροστινό κυρίως μέρος της βάσης του θεμελίου, το οποίο με την πάροδο του χρόνου φθείρεται, χάνει την πρισματική του μορφή (στρογγυλεύει στο εμπρόσθιο κάτω μέρος).

Η διάβρωση προχωράει όλο και βαθύτερα, μέχρι την υποσκαφή σε κάποια τμήματα του θεμελίου και την είσοδο (από την τρύπα) του νερού στο πίσω μέρος του τοιχίου, δηλαδή στην βάση της επίχωσης. Τότε η καταστροφική δράση παίρνει ραγδαία μορφή! Η θάλασσα με την παλινδρομική της κίνηση, κάνει απόπλυση του υλικού πλήρωσης.

Με απλά λόγια αποδομεί και ρουφάει το ψιλό πρώτα υλικό επίχωσης, που βρίσκεται πίσω από το τοιχίο. Έτσι δημιουργεί σπηλαιώσεις, οι οποίες κλασικά προκαλούν καθιζήσεις του επιχώματος και καταστροφή του οδοστρώματος.

Η επόμενη φάση, εφ΄όσον δεν ληφθούν έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα, είναι η κατάρρευση ενός τμήματος του τοιχίου και η ανεμπόδιστη σταδιακά εισβολή ολόκληρου του κύματος στις επιχώσεις και στις άλλες κατασκευές! Τότε όλα, απλά καταρρέουν! Στην προκειμένη λοιπόν περίπτωση, δεν πρόκειται για καθίζηση του οδοστρώματος, το οποίο θα μπορούσε ίσως να αποκατασταθεί, αλλά για ολοκληρωτική καταστροφή της κατασκευής! Το τμήμα αυτό του δρόμου πρέπει να καθαιρεθεί και να κατασκευαστεί από την αρχή! Δηλαδή πρέπει να καθαριστεί και να κατασκευασθούν καινούργια τοιχία, επιχώσεις, αποστραγγίσεις, δρόμος. Όλα από την αρχή!

Αυτό θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, αν υπήρχε μία στοιχειώδης, ανέξοδη φροντίδα, για την συντήρηση του έργου. Αρκούσε δηλαδή η κατασκευή μπροστά από το θεμέλιο, κατά μήκος της ακτής, ενός πολύ μικρού (αφανούς) τοιχίου, θεμελιωμένου σε λίγο μεγαλύτερο βάθος από τη βάση του τοιχίου αντιστήριξης, το οποίο απλά θα αποκαθιστούσε την διαβρωμένη από την αμμοβολή επιφάνεια του θεμελίου και θα λειτουργούσε σαν διάφραγμα στην παλινδρομική κίνηση του νερού κάτω από το θεμέλιο, η οποία είχε ως συνέπεια την υποσκαφή του και την αναρρόφηση του όπισθεν επιχώματος. Απλά πραγματάκια!

Αν υπήρχε ο στοιχειώδης έλεγχος και η συντήρηση, το έργο δεν θα είχε πάθει απολύτως τίποτα! Το δυνατό κύμα των τελευταίων ημερών, λειτούργησε απλά όπως λειτουργεί ένας μέτριος σεισμός πάνω σε ετοιμόρροπες κατασκευές. Το έργο ήταν ήδη νεκρό! Στην πορεία του χρόνου, θα καταρρεύσουν και άλλα τμήματα του δρόμου αυτού! 

Το τμήμα αυτό που καταστράφηκε καθώς και το προηγούμενο μέχρι την Πλατάνα, είχε κατασκευαστεί με τρόπο ώστε η παραλία να είναι προσπελάσιμη στον κόσμο για κολύμβηση. Μάλιστα έχουν κατασκευαστεί σε ορισμένα σημεία και σκάλες. Για το λόγο αυτό δεν έχουν τοποθετηθεί λιθορριπές προστασίας (βράχια) μπροστά από τα τοιχία!

Έπρεπε επομένως να παρακολουθείται και να συντηρείται σωστά το τοιχίο, το οποίο είναι σε άμεση επαφή με τη θάλασσα. Με αιγιοπελαγίτικη θάλασσα, όχι με τον Ευβοϊκό!