Ποιος κορονοϊός; Απόσπασμα από κείμενο του αποδυτηριάκια.
Από κυριακάτικο σεντόνι στη φυλλάδα 15 Οκτωβρίου 1989, το οποίοι αναφέρεται σε ομιλία διάσημου φιλόσοφου, σε μυστική συνάντηση τραπεζιτών, κάπου στη Γαλλία, λίγο μετά τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο:
... Δουλέψαμε πολύ σκληρά για να φτάσουμε μέχρις εδώ. Και το κόστος ήταν αρκετά δυσάρεστο σ' ό,τι αφορά έμψυχο υλικό.Στο κάτω κάτω ποτέ δεν είμασταν υπόλογοι για τους αριθμούς. Αυτή την πενταετία είχαμε μια υπεράριθμη αποχώρηση από τη διάσταση μας και μια μετοίκηση στη διάσταση του αέναου πνεύματος, κάπως μεγαλύτερη σε σύγκριση με άλλες πενταετίες. Μη ξεχνάμε, όμως, ότι τα προβλήματα υπερπληθυσμού δεν θα αργήσουν στον πλανήτη μας. Κανένα πρόβλημα. Θα βρούμε άλλη μεθοδολογία. Ποτέ, άλλωστε, δεν έλειψαν οι μεγάλες επιδημίες, όπως δεν έλειψαν οι μεγάλες επαναστάσεις και οι μεγάλες ιδεολογικές συγκρούσεις. Όλα αυτά υπάρχουν, είναι χρησιμοποιήσιμα.
ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, στο ίδιο σεντόνι ο αποδυτηριάκιας γράφει:
... Ξεχάστε τα νεοκλασικά, ξεχάστε τους γοτθικούς ρυθμούς, βάλτε στην άκρη τις εθνικές ανησυχίες, ρίξτε στο πανέρι τις σημαίες των πραγμάτων που κάποτε ονομάζονταν έθνη... Το σημαντικό σ' εμάς είναι πλέον ότι μπορούμε να διοχετεύουμε την τροφή που θέλουμε, όπως την θέλουμε, στο νέο προϊόν του ορνιθοτροφείο. Δεν θα στηριζόμαστε στη φυσική βοσκή. Η τροφοδοσία θα γίνεται με βιταμίνες οι οποίες υπερερεθίζουν κάποια κύτταρα και αναπτύσσουν κάποια παράδοξα Εγώ.
... Δουλέψαμε πολύ σκληρά για να φτάσουμε μέχρις εδώ. Και το κόστος ήταν αρκετά δυσάρεστο σ' ό,τι αφορά έμψυχο υλικό.Στο κάτω κάτω ποτέ δεν είμασταν υπόλογοι για τους αριθμούς. Αυτή την πενταετία είχαμε μια υπεράριθμη αποχώρηση από τη διάσταση μας και μια μετοίκηση στη διάσταση του αέναου πνεύματος, κάπως μεγαλύτερη σε σύγκριση με άλλες πενταετίες. Μη ξεχνάμε, όμως, ότι τα προβλήματα υπερπληθυσμού δεν θα αργήσουν στον πλανήτη μας. Κανένα πρόβλημα. Θα βρούμε άλλη μεθοδολογία. Ποτέ, άλλωστε, δεν έλειψαν οι μεγάλες επιδημίες, όπως δεν έλειψαν οι μεγάλες επαναστάσεις και οι μεγάλες ιδεολογικές συγκρούσεις. Όλα αυτά υπάρχουν, είναι χρησιμοποιήσιμα.
ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, στο ίδιο σεντόνι ο αποδυτηριάκιας γράφει:
... Ξεχάστε τα νεοκλασικά, ξεχάστε τους γοτθικούς ρυθμούς, βάλτε στην άκρη τις εθνικές ανησυχίες, ρίξτε στο πανέρι τις σημαίες των πραγμάτων που κάποτε ονομάζονταν έθνη... Το σημαντικό σ' εμάς είναι πλέον ότι μπορούμε να διοχετεύουμε την τροφή που θέλουμε, όπως την θέλουμε, στο νέο προϊόν του ορνιθοτροφείο. Δεν θα στηριζόμαστε στη φυσική βοσκή. Η τροφοδοσία θα γίνεται με βιταμίνες οι οποίες υπερερεθίζουν κάποια κύτταρα και αναπτύσσουν κάποια παράδοξα Εγώ.
Η είσοδος της χημείας και στα απλούστερα καρυκεύματα είναι γεγονός. Οι ασθένειες δεν είναι συνέπεια δυσαρέσκειας της φύσης προς το ανθρώπινο γένος. Προς Θεού. Αλλοίμονο να αφήσουμε την ανόητη Φύση να επεμβαίνει στη νοήμονα κοινωνία μας. Τα μεγέθη οφείλουν υποταγή. Και υπακοή.
Κάναμε λάθη 3.000 χρόνια. Τώρα, όμως, είμαστε σε μεγάλη στιγμή. Σε πολύ μεγάλη στιγμή. Τώρα μπορούμε να πούμε πως εμείς διαμορφώνουμε τα μεγέθη και τα καθοδηγούμε...
ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ, όχι παρακάτω.
Κάναμε λάθη 3.000 χρόνια. Τώρα, όμως, είμαστε σε μεγάλη στιγμή. Σε πολύ μεγάλη στιγμή. Τώρα μπορούμε να πούμε πως εμείς διαμορφώνουμε τα μεγέθη και τα καθοδηγούμε...
ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ, όχι παρακάτω.
Γλύτωσα τη σφαίρα στο κεφάλι πριν 30 χρόνια, μη τη φάω σήμερα. (Φώτο, γλυπτό στο προαύλιο πανεπιστημίου της ολλανδικής φοιτητούπολης Enschede, που κτίστηκε μετά τον πόλεμο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου