Με τον εχθρό έξω και μέσα από τα τείχη.(σχόλιο του Στ. Μπερμπατη)

Η πολιτική εξουσία, οφείλει να ελίσσεται και να εξελίσσεται. Όταν ένα καζάνι βράζει, δεν δυναμώνεις την φωτιά. 

Αν δεν μπορείς να την σβήσεις, την χαμηλώνεις, ακόμη και αν χρειαστεί να κάνεις ένα βήμα πίσω. 

ο Στ. Μπερμπάτης  

Δεν θα αναφερθώ στο νομικό θέμα, αν ο Κουφοντίνας διαμαρτύρεται δικαίως ή αδίκως, ας πούμε, για να προχωρήσουμε τον προβληματισμό, ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. 

Η πολιτική διαχείριση του θέματος ωστόσο είναι επικίνδυνη. Όπως πάντα δύο τινά υπάρχουν. 

Η΄ η οικογένεια εκδικείται αδιαφορώντας για αυτό που έρχεται ή η κυβέρνηση ποντάρει σε αυτό που έρχεται, θεωρώντας ότι θα την βοηθήσει να αλλάξει πολιτική ατζέντα και να ξεφύγει από την κατάσταση πολιτικού πνιγμού στην οποία βρίσκεται. 

Και η μια και η άλλη θέση, είναι ακραία επικίνδυνες για την Δημοκρατία και την κοινωνική Eιρήνη. Εάν ο Κουφοντίνας δεν αντέξει και αποβιώσει από την απεργία πείνας, η εκτίμηση μου είναι ότι θα το πάει μέχρι τέλους, τότε η κοινωνική αναταραχή δεν θα έχει προηγούμενο. 

Επιπλέον είναι τόσο απρόβλεπτες οι παράμετροι της αναταραχής, με ενδεχόμενο να ακολουθήσουν αμέσως και λοιπές κοινωνικές ομάδες, η φοιτητική κοινότητα που διαμαρτύρεται για το τελευταίο νομοσχέδιο, οι οικονομικά εξαθλιωμένοι πολίτες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες που διαφωνούν με την διαχείριση της πανδημίας κ.α. με αποτέλεσμα βίαιες συγκρούσεις μεταξύ της κοινωνίας και του κράτους. 

Όλα δε τούτα υπό το πρίσμα ενός ήδη φορτισμένου πολιτικοκοινωνικού διχασμού με τις υποθέσεις παιδεραστίας και σεξουαλικής βίας, τη Δημοκρατία σε καταστολή λόγω του covid και το Tσεσμέ να σουλατσάρει στο κεντρικό Αιγαίο.