Αχ, αυτοι οι μπανάλ "χωριάτες", αυτά τα "βλαχαδερά", αυτοί οι " επαρχιώτες"

Είναι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι της υπαίθρου, που ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, τις καλλιέργειες, την υλοτομία και που γνωρίζουν τα βουνά, τις ρεματιές, τα περάσματα, τα βοσκοτόπια, τα βότανα, τα αγριολούλουδα και τα σημάδια του καιρού, καλύτερα και από την παλάμη τους.

• Ειναι εκείνοι οι χωριάτες, που έμαθαν στα χωριατόπουλα παιδιά τους, να οδηγούν το τρακτέρ από τα δεκατρία τους, να βόσκουν και να αρμέγουν τα πρόβατα απο τα επτά τους, να σπέρνουν τη γη από τα δέκα τους.
• Είναι εκείνοι, που ονομάζουν τα δέκα σκυλιά που φυλάνε το κοπάδι τους, "τσομπανόσκυλα" και όχι "ποιμενικά" και τους δίνουν το όνομα "Μπέλλος", "Λιάκος" και "Κανούτος" και όχι "Ερμής" η "Λούσιφερ".

• Είναι εκείνοι άνθρωποι που θα προτείνουν ένα γιατροσόφι για το τσίμπημα της μέλισσας, του σκορπιού, του φιδιού, του πόνου της μέσης, του κολικού και θα σε ενθαρρύνουν κιόλας με την ντοπιολαλιά τους: "Ιμένα να δεις πόσες φορές μι τσίμπησαν. Μέχρι να πας στου νοσοκομείου, θα πιράσει, άκ' μι που σι λέω".
• Είναι όλοι εκείνοι οι χωρικοί, που το καλοκαίρι που θα τους επισκεφτούν οι άνθρωποι της πόλης για παραθέρηση, θα προσφέρουν χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα, δυο ντομάτες από τον κήπο, λίγα αυγά από το κοτέτσι, λίγο γάλα από τις κατσίκες τους και θα επιμείνουν: "Να, πάρε για τα πιδιά σ', είναι αγνά, φρέσκα, σημερνά".

• Είναι εκείνοι οι άνθρωποι, που θα σκοτωθούν να σε κεράσουν στο καφενείο, που έτσι και είσαι γυναίκα και πας να πιάσεις το πορτοφόλι να πληρώσεις, θα σου χτυπήσουν το χερι!
• Που ακόμη κι αν δεν έχουν "δεκάρα τσακιστή" στην τσέπη, θα δανειστούν από τον κολλητό, αλλά δεν θα το μάθει κανείς στο χωριό, κι όταν θα επιστραφεί το χρέος, θα βάλει και κάτι παραπάνω στο χέρι του φίλου: " Άντε, για να πιεις ένα τσίπουρο!"
• Είναι αυτοί οι "χωριάτες" που δεν θα σου πουν όμορφα λόγια που φτιάχνουν τον εγκέφαλο, γιατί ντρέπονται ή γιατί φοβούνται για το συντακτικό τους, ίσως και να νομίζουν ότι μπορεί να δείχνουν λίγο άξεστοι, αδέξιοι, χοντροκομμένοι, αλλά στο τέλος θα κάνουν... θα κάνουν... θα κάνουν πράξεις! Θα σε πείσουν, σχεδόν ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣΤΙΚΑ!

• Είναι εκείνοι οι λίγοι, εναπομείναντες νέοι άνθρωποι, που επιμένουν να παλεύουν και να αξιοποιούν τη γη, με τα ΧΑΡΑΓΜΕΝΑ χέρια τους που σε γρατζουνάν όταν σε αγγίζουν, είναι εκείνοι που λένε τα αθλητικά παπούτσια τους, "σπορτέξ", που προσφωνούν την μάνα τους "μάνα" και όχι "μητέρα" ή "μαμά", που χαίρονται με το μακό μπλουζάκι που θα τους κάνει δώρο η αδερφή τους από το παζάρι της πόλης...
• Είναι οι ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΧΩΡΙΑΤΕΣ, που άκουσα να περιγράφουν ό,τι με ένα τρακτέρ, μια τουρμπίνα, μια υδροφόρα και λίγο όργωμα, θα είχαν γλυτώσει κάμποσες εκατοντάδες στρέμματα γης από την πύρινη λαίλαπα.
• Είναι οι ΟΜΟΡΦΟΙ ΥΠΟΤΙΜΗΜΈΝΟΙ ΕΠΑΡΧΙΩΤΕΣ, που αψήφησαν το φόβο και την εντολή για εκκένωση του τόπου τους και έπεσαν με τα μούτρα στην κόλαση με ότι εργαλεία διέθεταν, μα κυρίως με τη ψυχή τους! Έδωσαν μια μάχη που φαινόταν άνιση, μα "ο άνθρωπος είναι θεριό" όπως λένε, και ο άνθρωπος της φύσης το ξέρει καλά αυτο.

° Είναι αυτοί που εσωσαν τα σπίτια των συνγχωριανων τους.
Ήρθε η κατάλληλη στιγμή, αν όχι να ντραπούμε, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να αναθεωρήσουμε εκείνες τις φορές που ο χαρακτηρισμός "χωριάτης", "μπαναλαρία", "κιτσάτος", "βλάχος" (αυτό σηκώνει κουβέντα), νομίσαμε ότι θα προσέβαλλε, μείωνε και ντρόπιαζε αυτούς τους ανθρώπους.

ΤΙΜΗ ΜΕΓΑΛΗ είναι, ας το μάθουμε μερικοί τώρα!
Οι φωτογραφίες είναι ένα μέρος των ανθρώπων που βοήθησαν, υπήρχαν κ αυτοί που δεν είχαν χρόνο για φωτογραφίες αλλά όλοι ξέρουμε πόσο βοήθησαν!

του Πέτρου Πατσαλαρίδη