Στ. Καφούνης: Το εμπόριο σε συμπληγάδες

Το εμπόριο, στην ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, μπαίνει στις συμπληγάδες, καθώς οι εμπορικές επιχειρήσεις πρέπει να εφαρμόσουν μέτρα για τα οποία απαιτείται σημαντικός χρόνος προσαρμογής.

Η άποψη του Σταύρου Καφούνη, 

Προέδρου του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών

 

Μέσα σε ελάχιστο διάστημα, χιλιάδες επιχειρήσεις προσπαθούν να ψηφιοποιήσουν διαδικασίες συναλλαγών και ελέγχου από το Δημόσιο και απειλούνται με τιμωρητικά-εξοντωτικά πρόστιμα. Αυτό συμβαίνει στις περιπτώσεις διασύνδεσης των ταμειακών μηχανών με τα POS, εφαρμογής της ψηφιακής κάρτας εργασίας, διασύνδεσης των ERP’S με τα POS, αλλά και στον τρόπο ανακοίνωσης των μειωμένων τιμών, των εκπτώσεων και των προσφορών.

Ολα αυτά έχουν πολύ σφιχτά χρονικά περιθώρια. Ταυτόχρονα, οι επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν από τη μία την τεράστια αύξηση των λειτουργικών εξόδων τους μέσα από τις αυξήσεις μισθών, ενοικίων, ενέργειας κ.λπ. και, από την άλλη, οπισθοδρομικές μεθόδους φορολόγησης, όπως ο αντικειμενικός τρόπος προσδιορισμού των κερδών.

Εξαιτίας όλων αυτών, οι περισσότεροι έμποροι αισθάνονται ότι απειλείται η βιωσιμότητά τους και ότι πέφτουν θύματα μιας σχεδιασμένης απόφασης εξόντωσης των πολύ μικρών οντοτήτων. Επειδή, όμως, ακόμη και στις ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν καταγραφεί στοιχεία που δείχνουν ότι οι πολύ μικρές επιχειρήσεις είναι εκείνες που μπορούν μέσα από την ταχύτατη ανάπτυξή τους να δημιουργήσουν μεγαλύτερο εισόδημα και πολλές νέες και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, η αίσθηση περί ηθελημένης εξόντωσης πρέπει όχι απλώς να διαψευστεί στη θεωρία, αλλά να αποδειχθεί στην πράξη. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο με την προσαρμογή των απαιτήσεων εκσυγχρονισμού και ψηφιοποίησης στις πραγματικές δυνατότητες, καθώς και με τη λήψη υποστηρικτών μέτρων, τα οποία θα δώσουν κίνητρα και ανάσα στην αγορά.

 

Αλλωστε, το επιχειρείν σήμερα έχοντας απέναντί του ένα «κλειστό» τραπεζικό σύστημα, χρειάζεται στήριξη, απλοποίηση της λειτουργίας του και ισχυρά αναπτυξιακά κίνητρα. Στόχος πρέπει να είναι η δραστική ελάφρυνση των λειτουργικών βαρών, τα οποία είναι αυτά που εντέλει αυξάνουν το κόστος λειτουργίας και κατ’ αναλογία τις προσφερόμενες τιμές προϊόντων και υπηρεσιών. Αλλιώς, θα συνεχιστεί η υποκριτική αναζήτηση ευθυνών γιατί στην Ελλάδα τα προϊόντα πωλούνται ακριβότερα από τις άλλες μεγάλες και ανεπτυγμένες χώρες, οι οποίες παρέχουν όμως ένα απλό, σταθερό, ευέλικτο και με λογικές φορολογικές επιβαρύνσεις σύστημα.

Την τρέχουσα εκπτωτική περίοδο, οι εμπορικές επιχειρήσεις -όχι μόνο στην Αθήνα αλλά σε ολόκληρη τη χώρα- περιμένουν πολλά, αλλά το ρευστό περιβάλλον, η αβεβαιότητα και η παγκόσμια οικονομική και πολιτική κατάσταση δεν δίνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ομως, επειδή η Ελλάδα είναι στο επίκεντρο πολλών θετικών οικονομικών εξελίξεων -όπως η μεγάλη αύξηση του τουριστικού εισοδήματος, οι τεράστιοι επενδυτικοί πόροι που με μάχη εξασφαλίσαμε, το φιλοεπενδυτικό κλίμα που φαίνεται να διαμορφώνεται και να προσελκύει μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και τα νοικοκυρεμένα κρατικά οικονομικά- οφείλουμε και μπορούμε να αντιστρέψουμε γρήγορα το κλίμα και να δούμε χαμόγελα αισιοδοξίας να επανέρχονται στην αγορά.